Besmele-i şerife, başlı başına Kuran-ı Kerim'de Neml suresinde geçen bir ayettir.Sûrelerin evvelinde bulunan besmelenin ise,Kur’an-ı Kerim’den olup olmadığı hakkında Alimlerin görüşleri arasında farklılıklar vardır.
İmam Malik, Küfe ve Basra kurralarına göre: Kur’anı Kerim’den değildir.

Hanefi mezhebine göre: Kur’anı Kerim’den bir ayettir, teberrüken ve sûrelerin arasını ayırmak için yazılır.
İbni Abbas (r.a)dan: Rasülullah Efendimiz besmele inmedikçe bir sürenin bittiğini bilemezlerdi. (Meâlim)

Yalnızca besmele ile namazın caiz olmaması, tam bir ayet “olduğunda şüphe edildiği içindir. (2).Cünüp ve hayızlı kimselerin Kur’an niyetiyle değil de, teberrüken okumaları caizdir. Nitekim şükür için “elhamdülillahi rabbil âlemin” demeleri de caizdir.
Besmele-i Şerife Kur’anı Kerimden bir ayet değildir diyenler küfre düşmez; zira onların delili de kuvvetlidir.Netice Besmele Kur’anı Kerim’den bir ayettir. Fatiha -i Şerife’den önce teberrüken, diğer sûrelerden önce ise; aralarını ayırmak için indirilmiştir.

Berâe Sûresi’nin evvelinde zikredilmemesi ise: Besmele, Araplar arasında eman ifade eder. Anlaşmaları yazarken besmele yazarlar. Anlaşmalar bozulduğunda ise; aralarındaki yazışmalarda besmeleyi yazmazlardı. Bu sûre kılıçla indiği ve müşriklere verilen emanı kaldırdığı için evveline Besmele yazılmamıştır (3).

Besmele Kur’an-ı Kerim’in anahtarı, Kalem’in Levhi mahfuza ilk yazdığı yazı(4) ve Âdem (a.s)’a ilk inzal olunan şeydir Hayır ve bereket olması için şerefli her işe başlarken Allah’ın ismini anmaya dili alıştırmak lazımdır.(5). Başta aldığımız Hadis-i Şerif te buna delâlet eder.
Çünkü onun manası: Evvelinde besmele çekilmeyen her şerefli iş hakikatte noksan, fayda ve bereketi azdır. Bu Hadis-i Şerifte meşru her işin evvelinde besmele çekmenin sünnet olduğuna delâlet vardır. Meselâ abdest gibi. Abdestin başında besmele unutulursa; hatırlandığında çekilir. Ancak sünnet yerine gelmiş olmaz. Fakat yemeğin evvelinde besmele unutulur, ortasında çekilirse; sünnet yerine gelir.
Hadisi Şerif: Aişe(ra)’dan: Sizden biriniz yemek yiyeceği zaman Allah’ın ismini ansın. Evvelinde unutursa; “Bismillahi evvelühü ve ahiruhü” (yani evveli de, ahiri de Allah’ın ismiyle) desin.

Hadisi Şerif: Aişe(ra)’dan: Efendimiz (s.a.s) ashaptan altı kişiyle beraber yemek yiyorlardı. Bir arabi geldi, iki lokmada yemeği bitirdi. Efendimiz: “Eğer besmele çekseydi, yemek hepinize yeterdi.” Buyurdular.