İslam dininde düğünlerde tef çalarak şarkı türkü,veya nefsi okşayan şiir okumaya cevaz yoktur.İslamiyetten önce mevcut olan bu duruma Rasülüllah Efendimiz kısıtlama getirmiştir.
Ayrıca devri saadette çalınan tef nikahın ilanı içindi.Yoksa eğlence için değildir.Peygamberimiz (s.a.v.)

H.Ş.: "Nikâhı ilân edin ve onu mescitlerde kıyın. Tef çalmak suretiyle etrâfa duyurun." (Tef tegannîsiz çalınır, sadece tefin sesi duyulur) (Tirmizî 1095
Düğünlerde sevinç kastıyla ve nefsi tahrik edici olmamak kaydıyla ilân için tef çalmak, şiir söylemek Asr-ı Saâdet'te görüldü ve Efendimiz S.A.V. buna mânî olmadı", denilmişse de Asr-ı Saâdet'te çalınan tef, nikâhı ilân içindi. Sevinç için söylenen şiirler de vezinli ve kafiyeli değildi. Bu şiirler savaş ve kahramanlıkla alâkalı ve şehitlerin methiyesi mâhiyetinde olduğu sahih eserlerde tesbit edilmiştir. Şiir okuyanlar ve şarkı söyleyenler de bunu kendisine meslek edinen şarkıcılar değil, henüz ergenlik çağına varmış bulunan kızcağızlar olduğu, ve böyleyken dahî: Efendimiz S.A.V.in, başında bir örtü olduğu halde yatıp alâkasız kaldığı, dinlemek istemediği rivâyet edilmiştir (İbn-i Mâce Tercümesi, 5/321)