Tevekkül, maksada erişmek için, maddî ve mânevî sebeplerin hepsini yerine getirdikten sonra, neticesini Allâh'dan beklemektir. Kişi şâyet beklediğine ulaşamazsa, üzülmemeli; "Hakkımda belki bu daha hayırlıdır" diyerek, kaderine râzı olmalıdır. Çünkü, Kur'ân-ı Kerîm'de Cenâb-ı Hakk, "Siz birşeyi seversiniz, onun için çalışır ve onu elde etmek istersiniz, fakat bilmezsiniz ki, onun sonunda sizin için şer vardır. Yine siz birşeyi sevmezsiniz, hoşunuza gitmez ve istemezsiniz, fakat bilmezsiniz ki, sizin için onun sonunda hayır vardır" buyuruyor.

Tevekkül her hal ve durumda herkese lazım olan bir meziyettir.Allahü Teala şöyle buyurmuştur:

"Artık gerçek mü'minlerseniz Allaha tevekkül edin."(Maide-23)

"Kim Allah'a tevekkül ederse,O,ona yeter.Muhakkak ki Allah,emrini yerine getirendir.Allah herşey için kader,(ölçü ve muayyen bir zaman )tayin etmiştir."(Talak-3)

"Fakat münafıklar bu gerçeği anlamazlar."(Münafikun -7)

İmamı Şibli den:
Bir adam Şibli ye aile efradının çokluğundan şikayet etti:Hazreti İmam adama:

"Evine git,rızkı Allahü Teala'ya olmayanları evden kov,"buyurdu.

Nasıl olur ki?Hazreti Allah "Yerde yürüyen ne kadar canlı varsa,hepsinin rızkı ancak Allah'a aittir."(Hüd-6)buyurmuştur.

Lakin ailesinin bir senelik ihtiyacını biriktirip hazırlayan kimse levm edilmez-kötülenmez.Tevekkülden de çıkmış olmaz.Çünkü Peygamberimiz A.S ailesi için bir senelik azık biriktirmişti.
Aile efradı bulunmayan kimse kırk günlük azık hazırlayabilir.
Tevekkül etme türleri nelerdir?

Tevekkül dört kısma ayrılır:

1- Yaratılmışlara tevekkül etmek: Yani insanlara tevekkül “falan kimse hayatta olduğu sürece benim için endişe edilecek bir şey yok” der Kendisi gibi fani olan insana güvenip dayanır

2- Mala tevekkül: Mala tevekkül eden: “Benim bu malım, mülküm, param olduğu sürece bana bir şey olmaz, kimse bana bir şey yapamaz, ben her istediğimi alırım, her şeyi yaparım” gibi bütün gücünü mülkünden alır ve güveni sahip olduğu maladır Bu kimse de aldanmışlardandır

3- Nefse tevekkül etmek: “Benim canım sağ olduğu müddetçe, bu sıhhat ve güç bende olduğu sürece, sırtım yere gelmez” diye düşünen kimsenin tefekkürüdür Bu kimse de nefsinin istek ve arzularının peşinde esir olur ve doğru yoldan çıkar

4- Allah-u Zülcelal’e tevekkül: “Zengin veya fakir olmamın hiçbir önemi yoktur” der, “Çünkü Allah benimledir” der, “Nasıl dilerse beni o hale sokar, isterse aç bırakır, isterse nimetlendirir” der İşte insanı kurtaran tevekkül budur Mü’mine yakışan tefekkür de budur işte