iSLAMDA iNFAK:Yiyecek ,içecek ve giyeceği olmayan fakir fukaranın ihtiyacını gidermek amacıyla onlara ihtiyaçları olanı vermek ve dağıtmak demektir. İnfak: Nafaka verip geçindirme, besleme, doyurma mânâlarındadır.Bakara suresinde Cenabı Hak, kurtuluşa erecekler için "o muttakiler ki, gaybe iman ederler,namazlarını dosdoğru kılarlar ve Allahın kendilerine verdiği rızıklardan infak ederler.işte onlar felaha (gerçek kurtuluşa) ereceklerdir.Buyurmuştur.

İnfak hakkındaki başka âyet-i celîleler:

A.C.: “Mallarını Allah yolunda harcayanların misâli, her başakta yüz tane olmak üzere yedi başak veren tâne gibidir. (Bire yedi yüz verir.) Allah dilediğine bundan kat kat fazlasını ihsan eder.” (Bakara, 261)

A.C.: “Allah’ın rızasını kazanmak ve kalplerini sağlamlaştırmak için mallarını harcayanların misâli; yüksek tepede bulunan, bol yağmur aldığından iki kat veren, bol yağmur almasa da çisentisi düşen bahçenin misâli gibidir. Allah işledikleriniz görür.” (Bakara, 265)

A.C.: “Gücünüz yettiği kadar Allah’tan korkun. (Emirlerini) dinleyin ve itâat edin. Kendi iyiliğiniz için mallarınızı harcayın. Nefsinin tamâhkârlığından korunanlar, saadete ermişlerdir.” (Tegâbûn, 16)

A.C.: “Eğer Allahü Teâlâ’ya karz-ı hasen takdiminde bulunursanız, onu sizin için kat kat artırır ve sizi mağfiret buyurur.” (Tegâbûn, 17)

A.C.: “Ey İman edenler! Size verdiğimiz rızklardan, alış verişin, dostluğun ve şefaatin fayda vermeyeceği gün gelmeden evvel infak edin.” (Bakara, 254)

Hadîs-i şerifler:

*Malından gizli ve açıktan infakta bulunan hiçbir Müslüman yok ki, onu cennet “Gel, gel” diye çağırmasın. (Râmuz, 285/9)

*Para var, nefsine infak etmişsindir. Para var, ana babana harcamışsın. Para var, oğlun için, zevcen için sarf etmişsin. Para var, Allah yolunda infak edilmiştir. İşte bu sonuncusu sevap bakımından en güzelidir. (Râmuz, 285/2)

*Cennette yüksek bir mertebe vardır ki, âilesinin nafakasını temin için her güçlüğe göğüs gerenlerindir.

*Âilene, çocuğuna, hizmetçine yedirdiğin, hatta kendi yediğin senin için sadakadır. (Râmuz, 371/4)

*Bir kadın kocasının izniyle evinden makul bir ölçüde infak ederse, o kadına infak ettiği şeyin ecri verilir. Kocası için de, o malı kazanmış olduğundan ecir vardır. Veren hizmetçi ise, ona da benzeri ecir vardır. Birine verilen ecir sebebiyle diğerlerinin ecrinden noksanlık olmaz. (Râmuz, 36/13