Mescid-i Aksa, Kudüs şehrinde bulunan Müslümanların ilk kıblesidir. Kıblenin yönü daha sonra Mescid'i haram'a çevrilmiştir.

Kuranı kerimde;Sebe suresi'nin 14. ayeti şöyledir;"Süleyman'ın ölümüne hükmettiğimizde, onun ölümünü, bastonunu yiyen ağaç kurdundan başka onlara gösteren olmadı. Böylece o yere yıkılınca, anlaşıldı ki cinler eğer gaybı biliyor olsalardı aşağılayıcı azabın içinde kalmazlardı."

Ayetin tefsirinde şu bilgiler verilir: Süleyman, Mescid-i Aksa'nın inşasında cinlerden de yararlandı. Bu inşaat işinde insanların yapmaya güç yetiremeyecekleri zor işleri cinler yapıyorlardı. Ancak Süleyman bir gün mihrabında asasına dayanmış halde ibadet ederken öldü. Cinler onun ibadet ettiğini sanarak işlerini yapmaya devam ettiler. Sonuçta Süleyman'ın asasını içten güve yedi ve asa kırılınca onun cesedi de yere düştü. Böylece öldüğü anlaşıldı.

Miraç; İslamda Mescid-i Aksa'nın müstesna yerinin bir sebebi de Muhammed'in isrâ ve miraç mekânı olduğuna inanılmasıdır. Rivayetlere göre Muhammed Ramazan ayının 27. gecesinde önce Burak isimli bineğe (?), bindirilerek Mescid-i Harâm'dan alınmış ve Mescid-i aksa'ya götürülmüştür (İsrâ).

"Kulunu, kendisine birtakım ayetlerimizi göstermek için bir gece Mescid-i Haram'dan çevresini mübarek kıldığımız Mescid-i Aksa'ya yürütenin şanı pek yücedir. Şüphesiz o duyandır, görendir."(İsra:1)

Hz.Muhammed (s.a.v)'in zamanında Kudüs'te bugünkü şekliyle bir cami yoktur. Ancak Süleyman tarafından inşa edilmiş ve daha sonra yıkılmış Süleyman Tapınağının kalıntıları vardı ve burası da Beyt-i Makdis olarak adlandırılırdı. Beyt-i Makdis ibaresi bazı tarihi kaynaklarda Kudüs şehri için de kullanılmıştır.

Mescid-i Aksa'ya gayrimüslimlerin (müslüman olmayanlar) girişine izin verilmez.